تفاوت‌ها و ویژگی‌های بین GBIC و SFP

ماژول DDM 80 Duplex SFP LC با سرعت 1.25 گیگابیت بر ثانیه و طول موج 1550 نانومتر

با افزایش تقاضا برای فیبر به خانه (FTTH)، تقاضا برای فرستنده-گیرنده‌های سیگنال نوری کوچک (Transceivers) نیز به طور فزاینده‌ای افزایش می‌یابد. طراحی ماژول SFP این موضوع را به طور کامل در نظر گرفته است. ترکیب آن با PCB نیازی به لحیم‌کاری پین ندارد و استفاده از آن را در رایانه شخصی راحت‌تر می‌کند. در مقابل، GBIC از نظر اندازه کمی بزرگتر است. اگرچه در تماس جانبی با برد مدار چاپی است و نیازی به لحیم‌کاری ندارد، اما تراکم پورت آن به خوبی SFP نیست.

GBIC به عنوان یک دستگاه رابط که سیگنال‌های الکتریکی گیگابیت را به سیگنال‌های نوری تبدیل می‌کند، از طراحی قابل تعویض در حین کار (hot-swappable) بهره می‌برد و قابلیت تعویض بالایی دارد و یک استاندارد بین‌المللی است. به دلیل قابلیت تعویض، سوئیچ‌های گیگابیت طراحی شده با رابط GBIC سهم بزرگی از بازار را به خود اختصاص داده‌اند. با این حال، مشخصات کابل‌کشی پورت GBIC نیاز به توجه دارد، به خصوص هنگام استفاده از فیبر چند حالته. استفاده صرف از فیبر چند حالته ممکن است منجر به اشباع فرستنده و گیرنده شود و در نتیجه نرخ خطای بیت را افزایش دهد. علاوه بر این، هنگام استفاده از فیبر چند حالته ۶۲.۵ میکرونی، باید یک پچ کورد تنظیم حالت بین GBIC و فیبر چند حالته نصب شود تا فاصله و عملکرد بهینه لینک تضمین شود. این امر برای مطابقت با استانداردهای IEEE است و تضمین می‌کند که پرتو لیزر از مکانی دقیق و خارج از مرکز ساطع می‌شود تا استاندارد IEEE 802.3z 1000BaseLX را برآورده کند.

به طور خلاصه، GBIC و SFP هر دو دستگاه‌های رابطی هستند که سیگنال‌های الکتریکی را به سیگنال‌های نوری تبدیل می‌کنند، اما SFP از نظر طراحی جمع‌وجورتر است و برای سناریوهایی که به تراکم پورت بالاتری نیاز دارند، مناسب است. از سوی دیگر، GBIC به دلیل قابلیت تعویض و پایداری، جایگاهی در بازار دارد. هنگام انتخاب، باید بر اساس نیازها و سناریوهای واقعی تصمیم بگیرید که از کدام نوع ماژول استفاده کنید.