حالت پل و حالت مسیریابی دو حالت از ... هستند.واحد شبکه نوری (ONU)در پیکربندی شبکه. هر کدام از آنها ویژگی‌ها و سناریوهای منحصر به فردی دارند. معنای حرفه‌ای این دو حالت و نقش آنها در ارتباطات شبکه در ادامه به تفصیل توضیح داده خواهد شد.
اول از همه، حالت پل، حالتی است که چندین شبکه مجاور را از طریق پل‌ها به هم متصل می‌کند تا یک شبکه منطقی واحد تشکیل دهد. در حالت پل ONU، دستگاه عمدتاً نقش یک کانال داده را ایفا می‌کند. پردازش اضافی روی بسته‌های داده انجام نمی‌دهد، بلکه به سادگی بسته‌های داده را از یک پورت به پورت دیگر ارسال می‌کند. در این حالت، ONU شبیه به یک پل شفاف است و به دستگاه‌های مختلف شبکه اجازه می‌دهد تا در یک سطح منطقی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. مزایای حالت پل، پیکربندی ساده و راندمان بالای ارسال آن است. این حالت برای سناریوهایی که نیاز به عملکرد بالای شبکه دارند و به عملکردهای پیچیده شبکه نیاز ندارند، مناسب است.
WIFI6 AX1500 4GE WIFI CATV 2USB ONU ONT
با این حال، حالت پل محدودیت‌هایی نیز دارد. از آنجایی که همه دستگاه‌ها در یک دامنه پخش یکسان هستند و فاقد مکانیسم جداسازی مؤثر هستند، ممکن است خطرات امنیتی وجود داشته باشد. علاوه بر این، هنگامی که مقیاس شبکه بزرگ است یا نیاز به پیاده‌سازی توابع شبکه پیچیده‌تری است، حالت پل ممکن است نتواند نیازها را برآورده کند.
در مقابل، حالت مسیریابی، عملکردهای شبکه‌ای انعطاف‌پذیرتر و قدرتمندتری را ارائه می‌دهد. در حالت مسیریابی، ONU نه تنها به عنوان یک کانال داده عمل می‌کند، بلکه عملکرد مسیریابی را نیز بر عهده می‌گیرد. می‌تواند بسته‌های داده را از یک شبکه به شبکه دیگر طبق یک جدول مسیریابی از پیش تعیین شده ارسال کند تا ارتباط بین شبکه‌های مختلف برقرار شود. حالت مسیریابی همچنین دارای عملکردهای جداسازی شبکه و حفاظت از امنیت است که می‌تواند به طور مؤثر از درگیری‌های شبکه و طوفان‌های پخش جلوگیری کرده و امنیت شبکه را بهبود بخشد.
علاوه بر این، حالت مسیریابی از پیکربندی و عملکردهای مدیریتی پیچیده‌تر شبکه نیز پشتیبانی می‌کند. به عنوان مثال، با پیکربندی عملکردهایی مانند پروتکل‌های مسیریابی و لیست‌های کنترل دسترسی، می‌توان به سیاست‌های کنترل ترافیک شبکه و امنیت دقیق‌تری دست یافت. این امر باعث می‌شود که حالت مسیریابی در شبکه‌های بزرگ، حامل‌های چند سرویسی و سناریوهایی که نیاز به امنیت بالا دارند، کاربرد گسترده‌ای داشته باشد.
با این حال، پیکربندی حالت مسیریابی نسبتاً پیچیده است و نیاز به دانش و تجربه حرفه‌ای شبکه دارد. در عین حال، به دلیل نیاز به عملیات مسیریابی و ارسال، راندمان ارسال حالت مسیریابی ممکن است کمی کمتر از حالت پل باشد. بنابراین، هنگام انتخاب حالت پل یا حالت مسیریابی، باید آن را بر اساس الزامات خاص شبکه و سناریوهای کاربردی بسنجید.
زمان ارسال: ۲۸ مه ۲۰۲۴
